Son günlerde inanmaya, umut etmeye dair istek ve inancımıza hayranlıkla bakıyorum. Yüreğin yüküne rağmen yaşanılan acı deneyimlere… İstiyoruz ki bir sabah mucizevi bir gerçeğe uyanalım, yüzümüze vuran güneşle beraber ışıldayalım. Bununla beraber hayatın içinde aslında her anın bu kadar mucizevi olduğunu fark etmeden ve an da bu duyguyu görmezden gelerek yaşıyoruz. Tam da bu günlerde...

Belirsizlikten yorulduğumuz bugünlerde hayata renk katacak arayışlar içindeyiz. Kime selam versem yeni bir haber yok mu? güzel günler ne zaman gelir diyor. Haklı bir bekleyiş, bahar geliyor hissedemiyoruz bile ne gündemde ne kalpte ne sokakta! Güzel gün nedir diye soruyorum kendime yada gerçekten mutlu olmak zorunda mıyız? Ah içimizi karartmayacağım elbette aksine havaların yumuşayacağı haberleriyle...